Rotawirus u niemowląt

© Can Stock Photo

Rotawirus atakuje najczęściej wiosną i zimą, choć oczywiście zdarza się, że do zakażenia dochodzi w pozostałych porach roku. Wywołuje przykre dolegliwości, jakimi są gwałtowne wymioty i ostra biegunka (nawet kilkanaście razy na dobę). Najbardziej narażone na zakażenie są dzieci w wieku od 6 miesięcy do 3 lat.

Im młodsze dziecko, tym cięższy może być przebieg choroby. Niemowlęta karmione piersią do ukończenia 6. miesiąca życia są chronione przed tym wirusem przez niedojrzały układ pokarmowy i laktoferynę - składnik mleka matki. Jeśli jednak mimo to dojdzie do zakażenia, to u takich dzieci infekcja będzie krótsza i będzie miała łagodniejszy przebieg.

Rotawirusy to bardzo zakaźne drobnoustroje o kolistym kształcie. Pod mikroskopem wyglądają jako koło od roweru, stąd też ich nazwa [z łac. rota - koło]. Nazwa ta odnosi się również do samego przebiegu choroby - kiedy u dziecka pojawią się pierwsze objawy, wszystko zaczyna kręcić się wokół wymiotów, biegunki, ciągłego przewijania, obmywania, przebierania i prania.

W Polsce co roku zapada na tę chorobę ok. 200 tys. dzieci poniżej 5. roku życia, a ok. 7 tys. z nich trafia z tego powodu do szpitala. Rotawirusy są bardzo podstępne, uparte i potrafią dokonać prawdziwego spustoszenia w organizmie dziecka.

Wywołana przez nie biegunka potrafi bardzo szybko doprowadzić do odwodnienia organizmu, co w przypadku niemowląt i małych dzieci jest stanem zagrażającym życiu. Tracą one bowiem nie tylko wodę, ale też elektrolity i pierwiastki niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.

Jak dochodzi do zakażenia?

Do zakażenia najczęściej dochodzi w dużej grupie rówieśniczej, np. w żłobku. Rotawirusy przenoszą się na dwa sposoby: drogą kropelkową (podczas bezpośredniego kontaktu z osobą chorą lub taką, która niedawno chorowała) i poprzez układ pokarmowy (dotykając przedmiotów codziennego użytku, których wcześniej dotykała osoba zarażona).

Niemowlęta często łapią wirusa od starszego rodzeństwa lub pozostałych domowników - może to być spowodowane niedostateczną higieną osobistą. Rotawirus wydalany jest bowiem z kałem jeszcze przez 7 - 9 dni od ustąpienia objawów, a więc w tym czasie mogą się nimi zarazić pozostali domownicy, co mocno zaburzy normalne funkcjonowanie rodziny.

Zakaźność rotawirusa jest bardzo wysoka, dlatego pamiętajmy o dokładnym myciu rąk po każdej wizycie w toalecie i po każdym przewinięciu maluszka. Brudną pieluszkę powinniśmy włożyć do woreczka foliowego i jak najszybciej wyrzucić do śmietnika.

Podczas spacerów musimy uważać, aby maluszek nie wkładał do buzi kamyków, patyków i brudnych rączek, a przygotowując posiłków dokładnie myjmy owoce i warzywa. Taka profilaktyka pomoże uchroni dziecko przed niejednym zakażeniem układu pokarmowego - nie jest jednak 100% gwarancją na uniknięcie rotawirusa.

Objawy i przebieg choroby:

Pierwsze objawy pojawiają się ok. 2 - 4 dni po zakażeniu wirusem.

• gorączka lub stan podgorączkowy - ok. 38°C - jest pierwszym symptomem (można podać paracetamol)
• gwałtowne wymioty następują 1 - 3 dni po gorączce
• biegunka (nawet do kilkunastu stolców na dobę) - stolce są luźne, wodniste, zielonożółte, tryskające, z reguły nie zawierają krwi ani śluzu. Obecność krwi lub śluzu świadczy o obecności bakterii.
• ból brzucha - może wystąpić, ale nie u każdego dziecka
• brak apetytu, a u niektórych także katar, kaszel lub ból ucha

Wirusem można się zarazić w okresie wylęgania choroby, w trakcie jej trwania, a także po ustąpieniu objawów (przez ok. 7 - 9 dni, zanim uszkodzone przez wirus nabłonki nie zostaną wydalone z kałem). W tym okresie powinniśmy izolować dziecko od rówieśników, ponieważ rotawirus jest bardzo zaraźliwy.

Wymioty ustępują zazwyczaj po ok. 2 dobach, natomiast biegunka może się utrzymywać jeszcze przez 4 - 10 dni. Większość dzieci wraca do zdrowia już po kilku dniach, ale nie nabywają one trwałej odporności na tę chorobę.

U maluszka może dojść do nawrotu albo do kolejnego zakażenia. Każda kolejna infekcja rotawirusowa może mieć łagodniejszy przebieg, jednak za każdym razem naraża dziecko na ból i cierpienie, dając się we znaki zarówno maluszkowi, jak i rodzicom.

Dziecko w trakcie infekcji traci duże ilości wody, elektrolitów i cennych pierwiastków. W wyniku tego staje się apatyczne, senne i słabe. W takich warunkach może szybko dojść do groźnego dla dziecka odwodnienia.

Objawy odwodnienia:

1. suche i spierzchnięte usta
2. zapadnięte ciemiączko
3. matowe, zgaszone oczy
4. zapadnięte gałki oczne
5. skąpomocz
6. płacz bez łez
7. nierozprostowujący się fałd skórny, utworzony w wyniku uchwycenia dwoma palcami skóry na brzuchu

1 2 3 Następna strona