Strona główna » Choroby » Anemia u niemowlaka i noworodka – jakie objawy, przyczyny i sposoby leczenia?

Anemia u niemowlaka i noworodka – jakie objawy, przyczyny i sposoby leczenia?

niemowle

Niedokrwistość, zwana także anemią, to niedobór czerwonych ciałek krwi (erytrocytów) oraz zawartej w nich hemoglobiny. Hemoglobina odgrywa bardzo ważną rolę w organizmie człowieka, ponieważ jest głównym nośnikiem tlenu. Niska hemoglobina u niemowlaka może wskazywać na anemię.

Objawy anemii u niemowlaka – jakie są?

  • obniżona odporność – nawracające infekcje;
  • osłabienie organizmu – maluch szybko się męczy, jest osowiały;
  • senność, rozdrażnienie, mniejsza aktywność;
  • zaburzenia przyrostu masy ciała – maluch mało przybiera na wadze;
  • wolniejszy rozwój w porównaniu z rówieśnikami;
  • brak apetytu – maluch jest szczupły, wątły;
  • wzmożone pragnienie;
  • suchość skóry – skóra jest szorstka w dotyku;
  • zajady w kącikach ust;
  • bladość skóry – może także wystąpić zażółcenie skóry – to późny objaw anemii;
  • zmiany troficzne błon śluzowych (bladość spojówek i śluzówek), paznokci i włosów (łamliwość);
  • wygładzenie brodawek języka;
  • zaburzenia rytmu pracy serca (tachykardia) – czynnościowy szmer skurczowy nad koniuszkiem serca;
  • powiększenie śledziony.

Kiedy trzeba rozpocząć leczenie anemii u niemowlaka?

Leczenie należy rozpocząć, gdy hemoglobina u niemowlaka jest niska i wynosi:

  • stężenie hemoglobiny u wcześniaków spada poniżej 8,0 g%;
  • stężenie hemoglobiny u noworodków spada poniżej 15,0 g%;
  • stężenie hemoglobiny u 2/3-miesięcznego niemowlęcia spada poniżej 9,0 – 9,5 g%;
  • stężenie hemoglobiny w pozostałej grupie niemowląt spada poniżej 10,5-12,5 g%.

Diagnoza anemii u niemowlaka

U noworodków, u których podejrzewa się anemię, wykonuje się badania laboratoryjne – tzw. morfologię krwi. To jedyny sposób pozwalający na potwierdzenie lub wykluczenie tej choroby.

Badanie wykaże, jaki jest poziom hemoglobiny i erytrocytów we krwi dziecka oraz czy krwinki są prawidłowo zbudowane (czy mają prawidłową wielkość).

Czy karmienie piersią chroni przed anemią noworodka?

Anemia może wystąpić zarówno u dzieci karmionych piersią, jak i tych karmionych sztucznie. Kobiecy pokarm dostarcza co prawda wszystkie składniki odżywcze niezbędne do prawidłowego rozwoju, ale:

  • tylko do 6. miesiąca życia dziecka – po tym okresie należy rozszerzać dietę o żelazo (mięso, żółtko jaj);
  • tylko w sytuacji, gdy matka zdrowo się odżywia, tzn. dostarcza swojemu organizmowi wszystkie potrzebne składniki w odpowiednich ilościach.

Zawartość żelaza w kobiecym pokarmie jest znacznie niższa niż w mlekach modyfikowanych, ale za to żelazo w tej postaci jest dużo lepiej przyswajalne. Natomiast w mieszankach mlekozastępczych jest go więcej, jednak większość w ogóle się nie wchłania.

Zatem ani karmienie sztuczne, ani naturalne nie jest w stanie w 100% uchronić dziecka przed anemią, a tym bardziej uzupełnić powstałych już niedoborów. Braków tego pierwiastka nie uzupełni żadna mieszanka mlekozastępcza z powodu słabej przyswajalności ani żadne kobiece mleko z powodu znikomej zawartości żelaza.

Leczenie anemii u niemowlaka

Leczenie należy rozpocząć jak najszybciej. Nie ma co zwlekać, ponieważ każdy dzień zwłoki przedłuża stan niedotlenienia komórek w organizmie dziecka, a tym samym może prowadzić do spowolnienia jego rozwoju. Zlekceważenie objawów tylko pogłębia problem. Dziecko będzie coraz bardziej apatyczne, senne, zmęczone i częściej będzie łapać infekcje.

Leczenie anemii u niemowlaka uzależnione jest od przyczyny choroby.

1. W niedokrwistości z powodu niedoboru żelaza prowadzi się leczenie przyczynowe. Maluchowi podaje się doustne preparaty żelaza dwuwartościowego (w kroplach – Hemofer lup syropie – Ferrum lek). Preparat Ferrum, w którym żelazo jest w postaci niezjonizowanej i nie tworzy nierozpuszczalnych chelatów ze składnikami pokarmu, może być podawany wraz z posiłkiem – w przeciwieństwie do Hemoferu.

Hemofer należy podawać dziecku na czczo. Leczenie trwa ok. 2-3 miesięcy tak, aby organizm mógł uzupełnić wszystkie niedobory w magazynach tkankowych. Należy pamiętać o podawaniu dużych ilości witaminy C podczas kuracji. Jest ona niezbędna do prawidłowego procesu wchłaniania. Najlepiej, by maluch popijał preparat żelaza np. sokiem z pomarańczy, a jeśli jest to niemożliwe (np. ze względu na jego wiek), należy łączyć podawanie preparatu żelaza z gotowymi preparatami witaminowymi (np. Cebion).

Jeśli dziecko źle toleruje doustną suplementację żelazem, lekarz może zlecić podawanie tego pierwiastka domięśniowo. W przypadku dużego niedoboru żelaza z upośledzonym wchłanianiem w wywiadzie lekarz może zlecić podawanie pierwszych dawek leku domięśniowo, a po pewnym czasie kontynuację terapią doustną.

WAŻNE:

Nie należy podawać dziecku żelaza w trakcie posiłku (dot. leku Hemofer) ani mleka do popicia, ponieważ kuracja jest wtedy mniej skuteczna.

2. W niedokrwistości z powodu błędów żywieniowych należy dokonać zmian w diecie niemowlaka. Więcej na ten temat przeczytasz w artykule Anemia a dieta.

3. W niedokrwistości z powodu choroby infekcyjnej prowadzi się leczenie danego zapalenia. Anemia ustępuje wraz z powrotem malca do zdrowia.

4. W niedokrwistości spowodowanej nagłą utratą krwi (np. w wyniku krwotoku) przeprowadza się przetoczenie krwi tej samej grupy.

5. W niedokrwistości spowodowanej chorobami nowotworowymi prowadzi się leczenie onkologiczne i okresowe przetoczenia krwi.

W leczeniu anemii dziecka najważniejsza jest systematyczność, przestrzeganie dawki żelaza i czasu jego podawania. Nie należy zwiększać dawki żelaza, gdyż może to bardziej zaszkodzić niż pomóc. Organizm ma ograniczoną zdolność wchłaniania tego pierwiastka (zwykle wynosi ona ok. 10%), więc zwiększenie dawki nic nie da. Pozostała część zostanie wydalona przez układ pokarmowy.

Jeżeli podawanie żelaza nie przynosi spodziewanych efektów, konieczna jest wizyta u hematologa.

Skutki uboczne przyjmowania żelaza podczas leczenie

Podczas leczenia preparatami żelaza mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak:

  • nudności;
  • wymioty;
  • biegunki;
  • zaparcia;
  • nasilenie kolki niemowlęcej – spowodowane ignorowaniem zalecanych przez lekarza dawek lub zaprzestaniem podawania leku. Zaleca się stosowanie preparatów przeciwkolkowych (Simeticon, Infakol, koper włoski);
  • ciemne, zbite stolce – kolor kupki niemowlaka staje się czarna na skutek obecności siarczków żelaza. Jest to objaw regularnego przyjmowania żelaza;
  • przebarwienia na zębach – żelazo może niekorzystnie wpływać na mleczaki (może zabarwić je na czarno). Po podaniu żelaza powinno się podać maluchowi wodę do popicia.