Mięczak zakaźny u dziecka – objawy i leczenie
Do zakażenia mięczakiem możne dojść przede wszystkim na basenie, ale też poprzez używanie z kimś jednego ręcznika czy noszenie zakażonej odzieży. Można też zarazić się bezpośrednio – przez kontakt z chorą osobą.
Mięczak zakaźny jest to infekcja skóry, która występuje najczęściej u dzieci w wieku od 1 do 5 roku życia. Zdarza się, że pojawia się także u dzieci starszych oraz u bardzo młodych dorosłych – w wieku 17-25 lat. Mięczak zakaźny wywoływany jest przez Poxvirus podobny do tego, który powoduje powstawanie ospy wietrznej. Okres inkubacji, czyli czas, jaki mija od momentu zarażenia do wystąpienia objawów choroby, wynosi od 1 do 2 miesięcy.
Objawy mięczaka zakaźnego na skórze
Podstawowym objawem jest wysypka w kolorze bladoczerwonym, w kolorze skóry lub o barwie szarawobiałej. Na skórze pojawiają się wypukłe krostki o wielkości od 2 do 6 mm. W środku każdej znajduje się małe, charakterystyczne zagłębienie. Wysypka może się znajdować na całym ciele za wyjątkiem wnętrza dłoni i podeszw stóp. Rzadko występuje na twarzy.
Wykwity pojawiają się zawsze w miejscach, w których doszło do początkowego zetknięcia z wirusem. Zazwyczaj nie pokrywają całego ciała, a pojawia się ich od 10 do kilkunastu – samodzielnie lub w grupach.
Choć zwykle wysypka ta nie przeszkadza dziecku, bowiem nie swędzi ani nie boli, zdarza się jednak, że może być tkliwa lub może zwyczajnie drażnić. Dziecko rozdrapuje wówczas krostki, co z kolei może prowadzić do wtórnej infekcji bakteryjnej (np. liszajca) i sprzyja rozprzestrzenianiu się zakażenia po całym ciele.
Jeśli dziecko drapie wysypkę, może to spowodować powstanie liszajca – bakteryjnej infekcji skórnej.
Leczenie mięczaka zakaźnego
W łagodnych przypadkach – a większość zakażeń mięczakiem przebiega łagodnie – wysypka zanika samoistnie, bez żadnego leczenia. Kłopot w tym, że potrafi to trwać czasem kilka tygodni, czasem miesięcy, a czasami nawet kilka lat. W większości przypadków zanika w ciągu 8-12 miesięcy.
Mięczak jest problemem u dzieci z zaburzeniami odporności lub wycieńczonych po innych ciężkich chorobach, przyjmujących na stałe leki. U nich może dojść do bardzo silnych i obfitych zmian na skórze.
Zarówno u dzieci, które rozdrapują krosty, jak i u dzieci z dużymi zmianami na ciele, należy stosować leczenie. Zazwyczaj stosuje się antybiotyko- lub sterydoterapię (jeśli doszło do nadkażenia bakteryjnego). Dobre efekty przynosi też krioterapia (wymrażanie zmian) oraz stosowanie środków pobudzających organizm do walki z wirusem.
Zdarza się, choć niezmiernie rzadko, że konieczna jest interwencja chirurgiczna. Wykwity usuwa się w znieczuleniu miejscowym.
Zuzanna Nowakowska to ceniona autorka w dziedzinie ciąży i parentingu, oferująca przyszłym rodzicom rzetelne porady i wsparcie w jednym z czołowych serwisów o parentingu. Jej zaangażowanie w promowanie świadomego rodzicielstwa przyniosło jej szerokie uznanie oraz lojalne grono czytelników.